Hayatımızın farkında olmadan akıp gittiğini gördüğümüz dönemin adı çocukluk. Bu dönem, bir o kadar da hayata karşı tecrübesiz ve yanılabilir olduğumuz herkesin içinden geçip gittiği bir süreç… Deneme yanılmalarla öğrendiğimiz ebeveynlerimizin korkularından korkmayı , şemalarından kalıp yargılarımızı şekillendirdiğimiz yumuşak bir varlıkken kültürün bize öğrettiği her şeyi kabul ettiğimiz de bir dönem aynı zamanda….
Çocuklarımız er yada geç bu evrede deneme serüveni içinde bilgisayar ve internetle tanışıyor. Masum niyetlerle başlayan bu serüven kontrol edemediğimiz ve aynı zamanda hiç fark etmediğimiz bir hızla bağımlılığa dönüşebiliyor. Önceleri çocuğunuzun hızlı bilgisayar kullanımını farkında olmadan onaylayabiliyorsunuz .Ödevleri yapmada bir kolaylık gibi görülen bu teknoloji zamanla internet bağımlılığına evriliyor. Bir de şöyle bir avantaj gibi gelen yanılsamalarla karşı karşıya kalıyoruz, evde bilgisayar başında oturan çocuk evi dağıtmaz, evin içinde koşuşturmaz , sürekli size soru sormaz.buda ebeveynlere önceleri ikincil bir kazanç sağlıyor elbette bunu inkar edemeyiz.
Sanal bir gerçekliğin içinde olan çocuk şimdi ve buradanın farkında olmaz ve zamanı kontrol edemez. Dijital oyunlar yoluyla ,erken yaşta çocuk ölüme ve öldürmeye maruz kalıyorlar. İnternetteki oyunlarda ölüp öldürürken hiç bir şey hissetmez daha doğrusu hissedemez. Bu durum öfkeli, tepkisel , merhametsiz ve duygusal olarak künt hissetmeyen ,ötekinin acısını anlamayan nesiller üretir.Bu durum sadece çocuğun kendisini değil zaman içinde tüm toplumu içine alır.
Bu bağımlılık son zamanlarda uzmanların oldukça dikkatini çekti ve uyarılar peş peşe gelmeye başladı. Yalnızlığını mekanik bir oyun üzerinden götürmeye çalışan çocuk , diğeriyle ilişki kuramayan ,bir başkasıyla varoluşsal temasta bulunmayan bir tek başınalığın içinde hapsolur. Zamanla daha da derinleşen bu yalnızlık hissi dışarıdaki akranlarından uzaklaştırır. Aile hemen yanı başındaki çocuğundan olurken toplum da bir bireyini kaybetmiş olur. Zamanla haz duygusunu da internetteki dijital oyunlarla karşılarken adeta orada yok olmak ister. Bunun sonucunda derin bağımlılıklar ortaya çıkar.
Bu oyunlarda dijital ortamda sanal arkadaşlıklar edinilir. Bu arada okuldaki arkadaşlarıyla bir sanal grup içinde dijital oyun oynamak belki bir dereceye kadar tolore edilebilir. Çünkü orada birebir bir ilişki zaten vardır sanal ortamda toplanılıp oyun oynanmak istenmiştir. Bu durum çocuğu odasında ve ailesinden uzak tutar. Zaman kontrolü, evdeki sorumluluklar aileyle bir arada yaşanmayan bir çocukluk geçirmesine ortam sağlar.
Ben 1975 doğumluyum bizim çocukluğumuz hep mahallede ve ağaçların tepesinde komşunun erik ağacının üstünde geçti belki de bu anlamda şanslıydık. Bazı dezavantajlarını bilgisayar kullanmada güçlük çekerek ödedik bazılarımız hala ödüyor. Kendi adıma konuşmak gerekirse çok zor öğrendim dijital dünyayı halen sanal dünyaya bilişsel olarak uzak olduğumu söyleyebilirim. İnsana bir takım zorunluluklar mecburen bir öğrenme yaşatabiliyor.
İnternet ve bilgisayar bağımlılığı diğer bağımlılıklardan biraz farklı ele alınır. Diğer tüm bağımlılıklarda bağımlı olunan nesne ortadan kaldırılıp tamamen uzakta tutulurken bu bağımlılıkta kontrol etmek ve kontrol altına almak esastır.
Gençleri sürekli eleştirmek uygun bir davranış olmayacaktır bu anlamda ebeveynleri uyarıp kendilerini tutmalarını öğütleriz. En önemlisi de iyi bir pazarlık ve ardından bir uzlaşı yapmaktır. Şimdi öyle oyunlar var ki 6 saat oynanmadan kazanılmıyor. Tıpkı bir ortaklıkta kendi menfaatlerinizi korumak için nasıl sözleşme yapıyorsanız her iki tarafın da uzlaştığı saatte bir sözleşme imzalayabilirsiniz. Eğer söz konusu oyun ise haftalık bir saatte anlaşma yapmanız daha işlevsel olacaktır.Eğer chat gibi bir duruma bir bağımlılık var ise o zaman günlük anlaşma yapmanız daha uygun olacaktır. Burada ailelerden duyduğumuz yakınma hep gidip kontrol etmekten yorulduk şeklinde oluyor. Bende o zaman şunu söylüyorum çocuğunuz ateşli bir hastalığa yakalansa gidip ateşini ölçmeyecek miydiniz kontrolsüz mü bırakacaktınız.? Çocuk kendini kontrol edemez elbette yorgun düşebilirsiniz. Peki evdeki süreyi kontrol altına aldınız diyelim ya çocuğunuz sizden gizli internet cafeye gidip orada vakit geçiriyorsa ne yapmanız gerekecek? Şunu özellikle belirtmeliyim ki bu bağımlılığın konusunun dışına çıkabilir. Çünkü size yalan söyleyen ve evde olmak istemeyen bir çocuğun internet bağımlılığından çok daha derin ve ciddi sorunları var demek tir. Bu bağımlılık bir sorun değil sadece bir belirtidir. Burada anahtar kavram kontrol etmektir. Ebeveynler sıklıkla söküp atmak alıp bir yerlere götürmek gibi çareler bulurlar fakat süre ne kadar uzun olursa olsun eninde sonunda bilgisayar da internette geri gelir. Bu nedenle uygulayabileceğiniz kararlar almanız daha doğru olacaktır.
SEVGİYLE …..